امام صادق(ع)فرمود:
«هنگامی که مرده ای را در قبر می گذارند،شخصی بر او ظاهر می شود و به او می گوید:ای فلان،ما(در دنیا)سه چیز بودیم،رزق تو که با پایان یافتن مهلت تو قطع شد(و اینک همراه تو نیست)،خانواده ات که تو را رها کردند و بازگشتند و من که عمل تو هستم که با تو می مانم،آگاه باش که من در میان این سه،در نزد تو از همه بی ارزش تر و سبک تر بودم»
رسول خدا(ص) می فرماید:
«هر کس سنت نیکی را در جامعه جاری سازد،تا وقتی که در دنیا مردمی به آن سنت عمل می کنند،ثواب آن اعمال را به حساب این شخص هم می گذارند،بدون این که از اجر عامل آن کم کنند و هر کس سنت زشتی را بین مردم باب کند،تا وقتی که مردمی بدان عمل کنند،گناه آن را به حساب او نیز می گذارند،بدون این که از گناه عامل آن کم کنند.»
-حدیث ناظر بر آثار ماتاخر است.
امام صادق(ع)فرمود:
«شش چیز است که مومن،بعد از مرگ نیز از آن ها بهره مند می شود:فرزند صالحی که برای او طلب مغفرت کند،کتاب قرآنی که از آن قرائت شود،چاه آبی که حفر کرده(و به مردم آب می دهد)،درختی که کاشته است،آبی که برای خیرات جاری کرده و روش پسندیده ای که بنا نهاده و دیگران پس از وی،آن را ادامه می دهند.»
-شش چیزی که امام (ع) در حدیث اشاره فرمودند از نمونه های آثار ماتاخرند.
اینا که همش تکراریه